«Пай, пай, шіркін, қазақтың

                           келіндері-ай,

Көл дария секілді

                         пейілдері-ай»,

– десе дегендей-ақ қазақ келіндерінің бар болмысын бойларына жиған Рахат селолық округінің 16 келіні «Аяулы келін-2016» байқауында бақтарын сынады. Баптарын да сынады. Ұйымдастырған Рахат орта мектебінің ұжымы болса, осынау игі шараға демеушілік көрсеткен ауылдың жігіт-басылары.

Алтайдан Атырауға созылып, Арқа мен Алатаудың арасын алып жатқан ұлан-ғайыр жеріміз – ата-бабалар найзаның ұшымен, білектің күшімен қорғап қалған атырап. Теңдессіз байлығымызды шетелдіктерге сатайын деп жатыр деген бәз-біреулердің арбауына ерген халық осы жылы алаңға шығып, өз ойларын ашық білдерген болатын. «Жер ешкімге сатылмайды, сатуға да ешкімнің құқығы жоқ. Бұл жердің иесі – қазақ халқы» – деген Елбасы Н.Ә.Назарбаев арнайы Жер комиссиясын құрып, жер-жерде қарапайым халықпен кездесу өткізді. Түрлі тараптың пікірлері тыңдалып, заң қайта қаралатын болды. Сонымен, Президент жер заңнамасының кейбір нормаларын қолдануға 5 жылға мораторий енгізді. Осыны аудан тұрғындары арасында түсіндіру және жер учаскелерін өз бетімен басып алуды болдырмау мақсатында кешенді ақпараттық-насихат жұмыстарын жүргізу үшін Бәйтерек, Рахат ауылдық округтері мен Есік қаласында кездесу өткізілді.

Қазақстанның биыл Тәуелсіздігіне 25 жыл. Осы орайда, 2015 жылы 30  қарашада еліміздің президенті Н.Ә.Назарбаев Тәуелсіз мемлекет атанғанымыздың 25-жылдығына аяқ басқалы тұрғанымызды айта келіп: «Бұл – Тәуелсіздікті нығайту жолындағы өлшеусіз еңбегіміздің ширек ғасырлық белгісін қорытындылайтын мерейлі сәт. Тәуелсіздікті баянды ету оған қолжеткізуден де қиын. Мемлекетіміздің тұғырын мызғымастай нығайта түсу үшін бізге әлі талай өткелі  күрделі, өтпегі көп, бұралаң жолдардан өтуге тура келеді» – деген еді. Иә, біз осыдан 25 жыл бұрын қандай едік? Ал қазір қай дәрежеге көтерілдік? Сәл шегініс жасайық…

Ай тығылып, күн шыққанын тоқтатпаса, тіршілік те жалғаса бермек. Сұрапыл соғыстан жараланып келген әке жүрегі елжіреп туыстарын іздейді. Әттең, таба алса... амал жоқ, үкілі үміті үзіліп, ет жақындарына деген шексіз сағынышын соғыс өрті басады. Қарағанды топырағында асыр салған сол бір бала кез бұлдырап сағымға айналды. Ақылды Іңкәр ана болса жолдасының тон қалтасынан табылған бір жапырақ суретті алып, құлыпты сандықтың түбіне жасырады. Балаларыма өз елін көрсетіп, атасының мәңгілік сапарға аттанған жері Қарағанды топырағына бір аунатып, балалық шағымның бел жоталарына бурадай мінгізіп келсем деген әкенің арманы еріксіз қара жер қойнына кіреді.